Topschonen

Deze films hebben allemaal raakvlakken met mijn werk, dit zijn mijn favorieten.

Vervuild, vereenzaamd en verwaarloosd. Een prachtige docu van Hans Polak. Een speciaal team van de GGD in Rotterdam wordt gevolgd tijdens hun werk. Jos Jongeleen is stiekem 1 van mijn helden. Amsterdam had Plenter en Rotterdam had Jos een beetje hetzelfde, toch totaal anders, gelukkig maar.

De bemoeizorgers. Wederom met Jos Jongeleen, zijn team en een aantal markante figuren die je in deel1 ook hebt kunnen zien. Ik zou dus wel echt met 1 beginnen.

Bewaren of hoe te leven. Hier enkel de trailer. Overpeinzingen van Digna Sinke en interessant voor iedereen die met regelmaat stil staat bij bewaren of niet. En ondanks ik minimalistisch probeer te zijn, geniet ik ook van haar liefde voor bewaren. Maar eerlijk is eerlijk, deze dame is een goed georganiseerde bewaarder.

Thy fathers chair. Een Joods orthodoxe tweeling moeten hun huis weer schoon en toegankelijk krijgen. Een team helpt deze heren met de klus. Het aangrijpende van deze docu vind ik de zichtbaarheid van hoe emotioneel uitputtend zo’n proces kan zijn.

Minimalism van de minimalists. Er staat op Netflix ook het volgende deel, maar die vind ik erg van hetzelfde. Deze was voor mij wel een eye opener als het gaat over onze bizarre consumptie maatschappij. Kijk en leer!

Voor wie thuis een manier zoekt om zo min mogelijk tijd aan opruimen te besteden, lees deze tips! Het zijn 21 gewoontes die elk een minuut duren en als je deze altijd doet, hoef je naast deze 21 minuten nooit meer op te ruimen.

• Maak je bed op, gewoon meteen wanneer je opstaat. Hoe fijn is een opgemaakt bed na een lange dag.
• Hang jas op en berg je schoenen op wanneer je thuis komt. Leer dit ook aan je kinderen.
• Plak een nee/nee sticker op je brievenbus en gooi ongewilde post direct in de papierbak.
• Afgewassen vaat kan wanneer droog, direct opgeborgen worden. Laat het niet in vaatwasser of op het aanrecht staan.
• Laat geen kleding op de grond of in de rondte slingeren. Is het vies gooi het in de wasmand, is het niet vies, hang het op.
• Leg of hang sleutels plus pasjes weg op een vaste plek, direct bij binnenkomst. Zo hoef je ook nooit meer naar je sleutels te zoeken.
• Laat je toiletartikelen niet op de wastafel liggen. In de ochtend en avond meteen na gebruik opbergen.
• Zorg dat schoolspullen bij thuiskomst direct opgeruimd worden. Laat je kind dit het liefst zelf doen, jong geleerd is oud gedaan.
• Leeg je auto bij thuiskomst. Alles wat er gedurende de dag in terecht is gekomen kan eruit, een schone en lege auto is fijn rijden.
• Was snack kopjes en borden direct af. Sneller gedaan dan je denkt en geen vieze vaat op aanrecht.
• In bezit van een vaatwasser? Zet na gebruik direct je gebruikte kopjes of glazen in de vaatwasser.
• Ruim speelgoed op. Er is geen minimale leeftijd gebonden aan opruimen. Na het spelen weer opruimen is zo aangeleerd.
• Zorg dat je kartonnen dozen plat maakt. Ook als je ze nog wilt gebruiken. Het scheelt enorm veel ruimte.
• Leg je afstandsbedieningen na het gebruik op een vaste plek neer.
• Leg opladers en zulk soort in een lade. Uit het zicht en zo voor het grijpen.
• Gebruik je een dekentje op je bank, vouw het weer op na gebruik, ziet er stuk opgeruimder uit.
• Leeg prullen en vuilnisbakken wanneer ze vol zijn. Kost maar een minuut.
• Leg wat je hebt gelezen op de plek waar je het bewaard. Kranten, tijdschriften, puzzelboekjes of wat nog meer.
• Gooi voedsel over de datum meteen weg, zo zorg je voor ruimte in kastjes en koelkast.
• Ruim gereedschap op na gebruik. Iedereen.
• Probeer losse papieren meteen op de juiste plek op te bergen. Er is weinig wat een huis zo rommelig maakt dan stapels papieren.

Hoarding ofwel verzameldwang, volgens de cijfers heeft 2 tot 6% van de bevolking een hoarding disorder. Dit zijn mensen die een grote emotionele waarde aan hun spullen hechten. Door veel spullen te vergaren en van weinig tot niks afstand te doen zorgt dat huizen soms uit hun voegen barsten. Mensen die hier last van hebben worden soms aangeduid als ‘hoarders’. Zelf heb ik wat moeite met die naam, mensen met een depressie noemen we ook geen depressievelingen. Het klinkt wat respectloos. Hoarding lijkt een heel nieuw fenomeen maar is dat zeker niet. In de goddelijke komedie uit de 14e eeuw worden problematische verzamelaars ook al genoemd. Het nieuwe is waarschijnlijk wel dat het meer zichtbaar is geworden door programma’s, zoals bijvoorbeeld mijn leven in puin. Pas sinds de laatste DSM (V) is hoarding als een aparte psychische aandoening geclassificeerd. Tot nu werden mensen die last hebben van verzameldwang geclassificeerd als ocd (obsessief compulsief) een groot en wezenlijk verschil is dat mensen die ocd zijn dit als een handicap ervaren. Mensen die hoarden zien dat vaak helemaal niet zo, problemen omtrent het verzamelen komt meestal vanuit de omgeving en niet vanuit de persoon zelf. De tuin staat te vol, het is brandgevaarlijk, de buren zijn bang voor ongedierte, allemaal redenen waarom buren, familie, verhuurders willen dat er ingegrepen wordt. Ik hoop dat men zich realiseert dat de persoon in kwestie hier echt heel weinig aan kan doen. Net als een alcoholist die zijn hele leven vast zit aan een verslaving. Het moment dat ik het als een serieuze ziekte zag, was toen een moeder de keuze kreeg tussen haar kind en haar troep, ze koos voor haar troep. Hartverscheurend voor iedereen. Wanneer overschrijd je de grens van verzamelen naar problematisch verzamelen? Dat is lastig, of niet. Een verzamelaar zorgt graag goed voor zijn verzameling, exposeert deze ook graag. De hamsteraar (hoarder) heeft geen ruimte om te exposeren, kan ook niet meer alle ruimtes in huis gebruiken waarvoor het bedoelt is. Zoals douchen in de badkamer of koken in de keuken, daarnaast heeft het invloed op zijn of haar (de meeste hamsteraars zijn vrouw!) sociale leven of carrière. En vergis je niet, niet elk vol huis behoort bij een hamsteraar. Ik kom regelmatig bij mensen waarbij de woningen wel overvol zijn maar zij verder geen extra belemmeringen ervaren bij het weg doen van bezittingen. Dit zijn dan ook geen hamsteraars, al worden ze soms wel zo genoemd, de redenen waarom de spullen hen boven het hoofd gegroeid zijn, zijn ontelbaar. Bij hamsteraars is het vaak een traumatisch verlies die het verzamelen nog extra heeft getriggerd. Dit kan gaan om een verlies van baan, een ledemaat, geliefde of noem het maar op. Het vergaren en bezitten van spullen geeft hen een veilig en goed gevoel.

Mijn langste baan ooit was in de Escape, een nachtclub in Amsterdam. Met korte onderbrekingen van soms een paar maanden kon je mij daar 14 jaar lang in de garderobe vinden.

Op mijn cv voelde het als een gat, een groot gapend gat zelfs. Tot ik mij realiseerde dat ik mijn meest waardevolle lessen daar heb geleerd. Omringd door nachtvlinders, feestvierders maar ook door dak en thuislozen of verslaafden. Terwijl sommige mensen mooie gebeurtenissen vierden, waren er ook genoeg mensen die overdag gewoon liever niet buiten kwamen, of die alles deden om niet in de realiteit te hoeven zijn.

Om mijn werk niet als volkomen zinloos te beleven had ik een goede band met mensen op straat. Niet opgehaalde dikke winterjassen bewaarden we voor daklozen. Mijn kerstpakket deelde ik jaarlijks met hen, een enorme doos vol drank, de helft lustte ik niet eens. Voor een sigaretje of en kletspraatje wisten ze me altijd te vinden.

Dat ik zonder vooroordeel met mensen omga is mij met de paplepel ingegeven. Door al die nachten met zoveel mensen die eerder wel dan niet onder invloed waren heb ik een olifantshuid gekweekt. Mij shockeer je niet zo gemakkelijk meer, ook ben ik een koningin geworden in dingen niet persoonlijk aan te trekken. Soms is er woede/verdriet/wanhoop dat er uit moet, dat heeft iedereen maar niet iedereen kan dit goed kanaliseren.

Dus kluizenaar of prinses, voor mij ben je gewoon een mens, net als ik.

Iets meer over mijzelf.

Ik ben moeder van 2 zonen, vegetariër en ik kan erg slecht tegen verspilling.

Ik ben in ’76 in Nijmegen geboren en heb daar mijn eerste 20 jaar gewoond. Ik woon sinds 2011 in Almere en heb tussen Nijmegen en Almere op veel verschillende plekken in binnen en buitenland gewoond.

Misschien is mijn leven als nomade wel de basis geweest van goed georganiseerd zijn. Ik durf niet het exacte aantal verhuizingen op te noemen, de 15 zal ik met gemak halen. Verhuizen is niet mijn favoriete bezigheid maar met mijn ervaring draai ik er mijn hand niet meer voor om.